De overeenkomst tussen ziekten die staan geregistreerd in het elektronisch dossier van de huisarts en aandoeningen die patiënten zelf rapporteren, is hoog. Wordt er echter gecorrigeerd voor kans (kappawaarden berekend), dan blijkt er sprake te zijn van forse onder- en overrapportage. De overeenkomst is het grootst voor diabetes mellitus (kappa 0,86) en het kleinst voor inflammatoire gewrichtsontstekingen en reuma (kappa 0,17).
Van den Akker et al. uit Maastricht vergeleken 14 verschillende diagnoses in de dossiers van 3443 patiënten > 55 jaar (respons 83,4%) met een door patiënten zelf ingevulde vragenlijst. De onderzoekers wilden de mate van overeenkomst bepalen, vaststellen of er sprake was van over-of onderrapportage van ziekten en dit zo mogelijk relateren aan demografische kenmerken.
Patiënten kregen een lijst voorgelegd met 14 aandoeningen (onder andere diabetes, migraine, kanker, beroerte) en beantwoordden de volgende vraag: ‘Geef aan of u (ja/nee) deze ziekte heeft of heeft gehad.’ Het elektronisch dossier van de huisarts werd gebruikt als gouden standaard. Berekende kappawaarden waren redelijk voor kanker, beroerte, chronische longziekten en hartkwalen, goed voor diabetes mellitus, maar slecht voor de overige aandoeningen.
Onder- en overrapportage bleken geassocieerd te zijn met een slechtere fysieke en mentale kwaliteit van leven en met hogere leeftijd, maar ook met specifieke factoren bij bepaalde aandoeningen. Onderrapportage kwam bijvoorbeeld vooral voor bij pijngerelateerde ziekten die patiënten vaak zelf managen, zoals migraine of lage rugpijn. Overrapportage kwam onder meer voor bij angstige patiënten met diabetes mellitus. De gevonden resultaten zijn in lijn met eerdere onderzoeken die lieten zien dat het huisartsendossier en zelfrapportage het best overeenkomen bij goed herkenbare, relatief makkelijk te diagnosticeren, ziekten.
Annet Sollie
Literatuur
- 1.Van den Akker M, et al.Disease or no disease? Disagreement on diagnoses between self-reports and medical records of adult patients. Eur J Gen Pract 2014;16:1-7.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
