Nieuws

Te weinig psychische behandeling van SOLK

Gepubliceerd
17 september 2018
Dossier
Somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten (SOLK) zijn een voedingsbodem voor onzekerheid bij huisartsen en voor patiënten die zich niet serieus genomen voelen. Recent gingen onderzoekers na hoe goed huisartsen zich aan de NHG-Standaard SOLK houden. Uit dat onderzoek bleek dat zij zich bij de diagnostiek en behandeling voornamelijk richten op lichamelijke klachten. Het uitvragen van de klachten met het beproefde SCEGS-model gebeurt nog weinig, net als verwijzen naar een psycholoog of psychiater.
1 reactie

De onderzoekers selecteerden 77 patiënten, uit 30 huisartsenpraktijken, die al langer onverklaarde lichamelijke klachten hadden. Rugklachten (17%), moeheid/zwakte (13%), pijn aan de extremiteiten (11%) en slaapproblemen (10%) kwamen het meest voor. De meest toegepaste diagnostiek was lichamelijk onderzoek (25%) en labonderzoek (11%). Huisartsen exploreerden daarentegen slechts in 3,5% van de gevallen alle dimensies van de klacht aan de hand van het SCEGS-model (somatisch, cognitief, emotioneel, gedrag en sociaal), terwijl de NHG-Standaard het model als belangrijk anamnestisch hulpmiddel ziet. De interventies van de huisarts waren voornamelijk gericht op adviseren van medicatie (25%), vitaminesuppletie (12%), informatie en uitleg (11%) en advies over dieet en beweging (11%). De huisarts verwees de patiënt in 2,8% van de gevallen naar de poh-ggz, in 0,5% naar een psycholoog en in 0,1% naar een psychiater. Daar staat tegenover dat hij 4,3% van de gevallen verwees naar een somatisch specialist. De NHG-Standaard adviseert om bij matig tot ernstige SOLK fysio- of oefentherapie in te zetten, te verwijzen naar een poh-ggz, SPV’er of psycholoog.

Deze resultaten geven aan dat huisartsen SOLK nog voornamelijk benaderen als een somatisch probleem. Komt dit door de wens van de patiënt? Of zijn huisartsen bang dat ze toch een onderliggend somatisch probleem missen? Misschien goed om na te gaan wat u met SOLK doet. Wellicht zijn patiënten uiteindelijk gebaat bij meer erkenning en behandeling van de psychische component, zoals de standaard impliceert.

Literatuur

  • Sitnikova K, et al. Management of patients with persistent medically unexplained symptoms: a descriptive study. BMC Family Practice 2018;19:88. Doi: 10.1186/s12875-018-0791-9.

Reacties (1)

Carine den Boer 19 september 2018

Heel goed dat er aandacht is voor dit onderzoek! Huisartsen gaan nog te weinig met SOLK aan de slag. In mijn promotie onderzoek ontwikkel ik handvatten voor huisartsen om dit gemakkelijker te maken. Dit betekent na SCEGS uitvragen verdere uitleg met behulp van een verklaringsmodel en vervolgens regie houden.

Het gaat hierbij om integrale benadering, biopsychosociaal, er is geen onderscheid tussen lichaam en geest te maken. Dit is ook één van de kernboodschappen van de NHG-Standaard SOLK en de zorgstandaard SOLK.(https://www.ggzstandaarden.nl/zorgstandaarden/somatisch-onvoldoende-verklaarde-lichamelijke-klachten-solk)

 

Verder lezen