Erectiele disfunctie: denk aan diabetes

In een cross-sectioneel onderzoek van mannen van 20 jaar en ouder die deelnamen aan een bevolkingsonderzoek van 2001 tot 2004 werd nagegaan of er een verband was tussen enerzijds de aanwezigheid van erectiele disfunctie (ED) en een nog niet gediagnosticeerde diabetes mellitus type 2 (DM2), hypercholesterolemie of hypertensie anderzijds. Erectiele disfunctie werd vastgesteld met een gevalideerde vragenlijst.

Aan de hand van de nuchtere glucosewaarden werd bij 3,3% van de mannen tussen de 40 en de 60 jaar DM2 vastgesteld. Als er sprake was van een erectiele disfunctie was er bij ruim 19% van de mannen sprake van DM2. Na correctie voor gebruikelijke confounders, zoals roken, belaste familieanamnese, verhoogd cardiovasculair risicoprofiel, alcoholgebruik en andere risicofactoren, hadden mannen met erectiele disfunctieklachten een ruim tweemaal zo hoog risico op de aanwezigheid van nog niet bekende DM2 dan mannen zonder deze klachten. In hetzelfde onderzoek kon er geen verband aangetoond worden tussen erectiele disfunctie en de aanwezigheid van voorheen nog niet gediagnosticeerde hypertensie of hypercholesterolemie.

De NHG-Standaard DM2 adviseert bij een aantal aandoeningen en klachten een nuchtere glucosewaarde te bepalen, om een eventueel aanwezige DM2 als oorzaak van de klachten op te sporen. Erectiele disfunctie komt in deze lijst niet voor. Omdat ED als een laat symptoom van DM2 wordt gezien, wordt in de NHG-Standaard Erectiele disfunctie een nuchter glucoseonderzoek niet aanbevolen, tenzij er andere klachten of verschijnselen zijn die op DM2 wijzen. Aangezien de onderbouwing voor deze stellingname ontbreekt, lijkt herziening van dit standpunt noodzakelijk. Het blijft natuurlijk wel de vraag of het vroegtijdig opsporen van patiënten met DM2 op basis van bijvoorbeeld ED ook leidt tot gezondheidswinst op de lange termijn. Maar dat geldt voor alle in de standaard genoemde risicofactoren.

Bèr Pleumeekers