Nieuws

Wanneer jongens met niet ingedaalde testes verwijzen?

Gepubliceerd
11 februari 2016

Een groot deel van kinderartsen, huisartsen en andere artsen heeft onvoldoende ervaring of gedateerde kennis over niet-scrotale testes (NST), zo blijkt uit recent onderzoek. Dit leidt tot een verlate verwijzing van kinderen met aangeboren NST; later dan de volgens de richtlijn geldende termijn van 6-12 maanden.

Het onderzoek werd uitgevoerd door onderzoekers van de universiteit van Singapore. Zij namen via internet vragenlijsten af onder kinderartsen, huisartsen, artsen werkzaam bij het consultatiebureau en onder studenten die in het laatste jaar van hun medische basisopleiding zaten. De vragen hadden betrekking op de epidemiologie en klinische prestentatie van NST, behandeling, de complicaties van (te late) behandeling en de timing van verwijzing. De huisartsen kregen na het invullen van de vragenlijst een klinische les, om vervolgens dezelfde vragenlijst nogmaals in te vullen.

De onderzoekers benaderden 1179 artsen, van wie er 203 de vragenlijst invulden, 30% was huisarts. Van de huisartsen had 72% wel eens een patiënt met NST gezien. Na de klinische les kwamen er twee duidelijke verschillen in antwoorden naar voren voor kinderen met aangeboren NST. Van de artsen was 50% zich meer bewust dat orchidopexie zou moeten worden uitgevoerd voor de leeftijd van 12 maanden. En 26% meer artsen zouden de patiënten ofwel onmiddellijk of voor de leeftijd van 6 maanden verwijzen naar een specialist.

In H&W van februari 2014 werd verslag gedaan over de Nederlandse multidisciplinaire richtlijn NST, waarin wordt gesteld dat bij aangeboren NST kan worden afgewacht tot de leeftijd van 6 maanden. Als spontane indaling uitblijft, heeft orchidopexie bij voorkeur plaats op de leeftijd van 6-12 maanden. Bij verworven vormen van NST kan worden gekozen voor direct opereren of afwachten tot het begin van de puberteit. Bij ruim 40% vindt spontane indaling plaats, zodat operatie kan worden voorkomen.

Lim LY, et al. Undescended testis: level of knowledge among potential referring health-care providers. J Paediatr Child Health 2015;51:1109-14.

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen