Een ander positief punt is dat de auteurs een goede poging doen om een transdiagnostisch klimaat te scheppen waarbij de klacht - niet een diagnose - uitgangspunt is. Daarnaast biedt het boek een overzicht van wat de huisarts samen met de poh-ggz kan doen.
Over de ICPC en de bruikbaarheid voor psychische klachten en problemen wordt fijn kritisch geschreven. Ondanks internationale bepalingen zou het mooi zijn om in Nederland tot consensus te komen over bijvoorbeeld SOLK (P05, P29 of toch die vermaledijde P75?); hier hadden de auteurs een voorzet kunnen geven. Een state of the art hoofdstuk over milde tot matig-ernstige SOLK die laagdrempelig in de huisartsenpraktijk kan worden behandeld ontbreekt. Juist de huisarts kan de klachten in een vroeg stadium signaleren en de patiënt motiveren voor behandeling bij poh-ggz en/of psychosomatisch fysiotherapeut.
Een kanttekening is dat de Positieve Psychologie - die naadloos aansluit bij Positieve Gezondheid - niet wordt genoemd, terwijl dit als vierde generatie cognitieve gedragstherapie bij De Nieuwe GGZ hoort.
Het boek beschrijft de afstemming tussen huisarts en poh-ggz in vele facetten. Kortom, een uitgave die de lezer inspireert en ook prikkelt. Een aanrader.
WAARDERING: •••••
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
