Binnen vijftien jaar wordt de huisarts een marginaal verschijnsel. De afgelopen honderd jaar heeft hij immers steeds meer terrein verloren door gebrek aan politieke macht en toenemende technologie. Dat schrijft Eddy Houwaart, hoogleraar medische geschiedenis, in het Historisch Nieuwsblad van juli/augustus 2002. Al begon veel technologische ontwikkeling binnen de algemene geneeskunde – de huisartsgeneeskunde van vóór de Tweede Wereldoorlog – snel baarde die technologie nieuwe specialismen. Binnen vijftig jaar na de opkomst van de specialismen bungelde de huisarts onderaan de medische hiërarchie. De poortwachtersrol is volgens Houwaart geen goede basis voor het voorbestaan. De ontwikkeling van een visie op een patiëntvriendelijke, decentrale technologie, technologische vernieuwing, samenwerking met ziekenhuizen en een stevige stellingname tegen de toenemende commercialisering kunnen volgens hem de ondergang van de huisarts wellicht nog keren. Het zijn vier punten die in deze congresspecial helaas niet aan de orde komen. Misschien houden we ons wel met de verkeerde dingen bezig. De holle woorden over respect voor de huisarts in Heinsbroeks ethisch reveil zullen, denk ik, vast ook niet veel helpen onze functie te behouden. (JZ)
Reacties
Er zijn nog geen reacties
