‘Ga om de tafel’

Tot mijn schrik zagen ze 100 beren op de weg

Stegmann et al. schrijven over de kwaliteit van de onderlinge verwijsbrieven. Wat vind jij van hun adviezen?

Carinke Buiting: “Stegmann et al. noemen in dit nummer belangrijke verbeterpunten voor informatie-uitwisseling, zoals in verwijsberichten je ‘reden van verwijzing’ noemen, en informatie beter toesnijden op de ontvanger, de specialist. De Richtlijn Informatie-uitwisseling tussen Huisarts en Specialist (HASP) (2017) helpt daarbij en is landelijk onderschreven door alle 26 medisch specialismen. Maar een richtlijn garandeert geen verandering. Het vergt vertaling naar jouw regio, naar jullie huisartsen, ziekenhuizen en hun medische specialismen, met hun eigen regionale IT-landschap, afspraken, en sterke en zwakke punten. Een complexe interventie dus.”

Hoe kan het NHG helpen?

“Het NHG helpt met implementatie, maar we laten de regie aan de regio. Bij de startsessie in een van de regio’s zaten alle partijen aan tafel: huisartsen, specialisten, ziekenhuismanagers, applicatiebeheerders, IT-leveranciers, de netwerkdienstleverancier, de implementatiemanager. Iedereen mocht beren op de weg noemen: redenen waarom implementatie van de richtlijn HASP zou mislukken. Tot onze schrik leverde dat in 1 uur al 100 beren op. Maar doordat iedereen aan tafel zat, konden we sommige beren meteen verjagen. Zoals de arts die dacht dat zijn IT-systeem niet het moment voor updates zou kunnen aangeven. De leverancier die erbij zat, zei: ‘Geen probleem, dat kunnen we best oplossen’. Ook ontdek je samen succesfactoren, zoals een gezaghebbend specialist die het voortouw neemt en collega’s enthousiasmeert voor verandering. Sommige beren pak ik landelijk aan, bij het NHG. Bijvoorbeeld de ontwikkeling van een tool die aangeeft hoe goed een verwijsbrief is.”

Wat is cruciaal voor verandering?

“Alle partijen in je regio erbij betrekken. Want betere communicatie over patiënten krijg je niet door alleen IT te veranderen, of alleen procedures, of alleen mensen. Je kijkt bij elkaar in de keuken en vertaalt frustraties over en weer in op te lossen zaken om samen HASP na te leven.

Niet alle beren kun je meteen verjagen. Het NHG helpt met verwachtingsmanagement: de belangrijkste doelen eerst, steeds tussenstappen bepalen, en per stap successen meten. Als huisarts kun je de verwijsreden beter gaan omschrijven, maar win je nog meer als de specialist ook tijdig berichten gaat terugsturen. Dat scheelt je veel werk, geeft meer werkplezier en meer continuïteit van zorg.”