Hoe zat het ook alweer met de rol van de huisarts bij leefstijlpreventie?

De incidentie van chronische ziekten stijgt wereldwijd. De oorzaken zijn bekend: te veel en te vet eten, te weinig bewegen en te veel alcohol drinken. Na de overvloed van de decembermaand proberen veel mensen in januari het roer om te gooien: een dieet volgen, niet drinken en fanatiek sporten zijn dan (even) het gevolg. Deze incidentele acties zetten echter weinig zoden aan de dijk. Een gezonde leefstijl vraagt om een radicaal andere manier van leven en zorgverleners kunnen de patiënt daarbij helpen. Wie moet daarbij het voortouw nemen? 

De overheid richt zich al enige tijd op preventie, bijvoorbeeld door de implementatie van GLI’s, die sinds januari 2019 in de basisverzekeringszorg zitten. Nina Scheenhart en collega’s onderzochten hoe huisartsen hierover denken. Zij kwantificeerden de meningen van 83 huisartsen in Noord-Nederland over de rol van de eerste lijn bij leefstijlinterventies. Huisartsen uit dit onderzoek bleken eerder geneigd zich te richten op mensen die al een (beginnende) aandoening hebben dan op het voorkómen van leefstijlgerelateerde aandoeningen. De huisartsen verwezen nog weinig naar de GLI, voor een deel omdat deze niet overal beschikbaar is, maar mogelijk ook omdat de GLI zich niet op alle leefstijlaspecten richt. Verder is er nog weinig bekend over de toepassing van de GLI bij mensen met beperkte gezondheidsvaardigheden. 

De GLI heeft haar plek in de eerstelijnszorg dus nog niet helemaal gevonden, maar ondanks de startproblemen lijkt het concept veelbelovend. Er is meer tijd nodig om de knelpunten op te lossen en de GLI een plek in de eerste lijn te geven. Dat is de moeite waard, want de GLI kan huisartsen ondersteunen bij hun kerntaak als preventieve zorgverlener.