Honing en bijenproducten bij kno-aandoeningen

Nederlandse onderzoekers vonden in een narratieve review 36 relevante onderzoeken tot en met december 2014. De helft van de onderzoeken bekeek de toepassing van honing bij orale infecties, de andere helft bij luchtweginfecties (inclusief rhinosinusitis en otitis media acuta) en postoperatief bij tonsillectomie. Alle onderzoeken hadden een matig tot hoog risico op bias en hadden kleine patiëntaantallen (behalve een RCT naar nachtelijke hoest bij kinderen). Door de heterogeniteit van de onderzoeken konden de auteurs geen meta-analyse verrichten (en zodoende geen samengestelde oddsratio’s berekenen).

Gebruik van honing leidde tot minder ernstige, en sneller genezende, mucositis na chemotherapie bij volwassenen. Honing verminderde ook nachtelijke hoest bij kinderen, evenals de frequentie van hoesten bij postinfectieuze hoest. Na een tonsillectomie leidde honinggebruik tot minder pijn en sneller herstel. Honingdruppels verminderden discomfort en jeuk bij recidiverende otitis externa. Propolis had mogelijk een positief effect op aften en stomatitis, en verminderde mogelijk ook het aantal episodes van otitis bij kinderen met recidiverende OMA. Bijwerkingen van honing en propolis kwamen niet vaak voor en ze waren mild.

Ook de cochranereview ‘Honing bij kinderen met acute hoest’ uit 2018 bevestigt het positieve effect van honing op de intensiteit en duur van hoestklachten (gemiddeld 1,62 punt afname op een 7-punts symptoomscore) en de auteurs zagen geen verschil met gebruik van dextromethorfan. Dit sluit aan bij de NHG-Standaard Acuut hoesten. Daarnaast zijn tonsillectomie, recidiverende otitiden (zowel externa als media) en (afteuze) stomatitis mogelijk redenen om honing te overwegen, alhoewel de positieve effecten tot op heden alleen in kleine onderzoeken zijn aangetoond.