Pruiken en prothesen

Helemaal van deze tijd: lotgenotencontact via e-mail. Door een wederzijdse kennis kwamen twee vrouwen bij wie recent borstkanker werd gediagnosticeerd, met elkaar in contact. Zij starten een correspondentie per e-mail om ervaringen en tips uit te wisselen. De e-mails vliegen soms meerdere malen per dag heen en weer. Ze bieden tussen neus en lippen door veel informatie over praktische problemen die de chemokuur met zich meebrengt. Wat doe je tegen akelige bijverschijnselen als misselijkheid, verstopping en vroegtijdige menopauze? Wanneer vallen je haren uit – en wanneer komen ze terug – en geldt dat ook voor wenkbrauwharen? Waarom krijg je juist als je kaal bent allemaal haartjes in je gezicht, en wat doe je daar dan aan? Waait een pruik af bij windkracht zeven of kun je ook dan een flinke wandeling maken? Ook de vaak tegenstrijdige informatie die de schrijfsters van hun behandelend specialist en aanverwante personen ontvangen, krijgt veel aandacht. Hoezo een Europees behandelprotocol? En dan is er nog de informatie die vrienden, familie en het internet ophoesten. Een van de schrijfsters is Lian Hielkema, voormalig redactiesecretaris van Huisarts en Wetenschap, en tegenwoordig werkzaam als informatiespecialist bij het NHG. Zij is door haar werk in staat om de geboden informatie wat beter op waarde te schatten en te relativeren. De schrijfsters zijn erg te spreken over deze vorm van lotgenotencontact op afstand. Beiden peinzen er niet over om in een lotgenotengroepje te gaan zitten omdat ze bang zijn dat ze dan te veel in ellende worden meegezogen. Ze laten vooral ook zien hoe zij erin slagen hun eigen leven vorm en inhoud te geven en niet te laten afhangen van chemo, kanker en sombere vooruitzichten. Werk, studie, hobby's en gezin gaan door en daar beleven ze ook plezier aan. Een optimistisch boek, voor sommige mensen misschien te optimistisch van toon, met nuttige informatie, die helaas niet via een trefwoordenregister te achterhalen is.