Seks tijdens zwangerschap en periode post partum. Een literatuuroverzicht

Doel: Inventariseren van de wetenschappelijke literatuur over seksualiteit tijdens zwangerschap en periode post partum.
Literatuur: Gezocht werd via het NISSO-archief, Medline 1985 t/m mei 1999 en de elektronische index van H& W en NTvG.
Resultaten: De literatuur is niet erg omvangrijk en er is veel aan te merken op de methodologische kwaliteit. Er wordt overwegend aandacht geschonken aan de seksualiteit van de vrouw, en de wisselwerking met de beleving van de partner blijft grotendeels buiten beeld. De begrippen seksuele interesse, activiteit, beleving en satisfactie worden meestal slecht gedefinieerd. In bijna alle onderzoeken wordt gerefereerd aan het onderzoek van Masters & Johnson. Vanaf het tweede trimester neemt de coïtale seks in toenemende mate af. De vermindering van het seksuele verlangen en het verlangen naar een coïtus treedt eerder en meer op bij vrouwen dan bij mannen. Op het einde van de zwangerschap wordt coïtale seks vermeden. De coïtale activiteit wordt zes tot acht weken na de geboorte meestal weer opgevat. Hoe meer schade aan het perineum, des te later de eerste coïtus en des te vaker dyspareunie. Ook bij borstvoeding wordt de seksuele activiteit later hervat en de zin in seks is dan bij de helft van de vrouwen verminderd.
Conclusie: De literatuur biedt weinig houvast voor harde uitspraken over een 'normale' seksualiteitsbeleving tijdens zwangerschap en het eerste jaar na de geboorte van het kind. Er zijn veel persoonlijke variaties, die alle mogelijkheden openlaten. De mate van en het plezier in seks tijdens zwangerschap en periode post partum blijken zeer gevarieerd, waarbij relationele, sociale en psychische processen een rol spelen.