Uitstekende herzieningen van twee handboeken

Het Handboek diagnostische verrichtingen bevat 76 hoofdstukken waarin niet de klacht of ziekte, maar de test de ingang vormt. Elke hoofdstuk is opgebouwd volgens een vast stramien: achtergrond, indicatie, uitvoering en uitslag en interpretatie. De tekst is vlot leesbaar en de 500 afbeeldingen zijn instructief. De keuze van de onderwerpen lijkt willekeurig, maar bij doorlezen ontstaat bij vrijwel alle onderwerpen een gevoel van relevantie. Een aantal thema’s is weggelegd voor enkelen, zoals spleetlamponderzoek en echografie. Er zijn echter ook thema’s, zoals dermatoscopie, die tot het toekomstige arsenaal kunnen behoren. Het doorlezen van simpele thema’s zoals temperatuur meten, rectaal toucher en Hb-bepaling is nuttig ter bevestiging. Daarnaast bevatten de thema’s ook nuttige tips voor de huisarts, aios en assistente.

Het Handboek verrichtingen vormt met 83 hoofdstukken en 500 afbeeldingen een gedegen, zeer uitgebreid en goed leesbaar boek. Na een hoofdstuk met algemene thema’s komen de hoofdstukken per orgaanstelsel aan bod. Tip: neem dit boek mee naar de HAP: het maakt de dienst leuker. Als je weet waar de patiënt voor komt, dan neem je snel even door ‘hoe het ook alweer moest’ (bijvoorbeeld repositie van de schouder). Het bevestigt je routine en je leert ook weer bij!

Het enige minpunt van deze handboeken is het ontbreken van een online versie. Bij de volgende herziening zou verder eens nagegaan kunnen worden of de onderwerpen nog passend zijn: welke zijn overbodig geworden en welke missen we?

WAARDERING: ●●●●●