Praktijk

Longfibrose is zeldzaam en wordt dikwijls pas laat herkend, wanneer er vaak al substantiële longschade opgetreden is. Het is belangrijk dat huisartsen longfibrose vroegtijdig herkennen, want nieuwe therapeutische mogelijkheden kunnen achteruitgang van de longfunctie in een eerder stadium remmen. Aan de hand van een casus beschrijven wij de diagnostiek van longfibrose.

Huidafwijkingen bij een kind kunnen allerlei oorzaken hebben, maar wees altijd bedacht op toegebracht letsel. Neem daarom een gedetailleerde anamnese af, beschrijf de afwijkingen volgens de PROVOKE-methodiek en voer een top-tot-teenonderzoek uit. Past de aard van het letsel niet bij de gegeven verklaring of bij de ontwikkelingsleeftijd van het kind, overleg dan met medisch en forensisch deskundigen van bijvoorbeeld Veilig Thuis of het Landelijk Expertise Centrum Kindermishandeling (LECK). Het helpt om daarbij duidelijke, geanonimiseerde foto’s mee te sturen via een veilige verbinding. Wanneer kindermishandeling niet kan worden uitgesloten door de aard van het letsel of door andere signalen, volg dan de KNMG-Meldcode.

Nederland kent geen bevolkingsonderzoek naar prostaatkanker omdat de voordelen niet opwegen tegen de nadelen. De meeste prostaatkankers die worden gevonden met screening zijn niet agressief. Een goede familieanamnese helpt bij het inschatten van de kans op erfelijke prostaatkanker (HPC) en eventueel de indicatie voor klinisch genetisch onderzoek of een tweejaarlijkse PSA-test.

Een voetulcus is een gevreesde complicatie van diabetes, met een grote recidiefkans, een hoog risico op amputatie en een hoge 5-jaarsmortaliteit. Plaats en diepte van het ulcus en een vermoeden van perifeer arterieel vaatlijden of ernstige infectie bepalen of de patiënt met spoed moet worden verwezen naar een voetenteam voor nadere diagnostiek en behandeling. Als de huisarts het ulcus zelf behandelt, dan altijd samen met een podotherapeut om druk op het ulcus weg te nemen, en niet langer dan 2 weken.

De huisarts is het eerste aanspreekpunt voor families waarin erfelijke aandoeningen voorkomen. Het gaat daarbij niet alleen om inhoudelijke vragen over de aandoening, maar ook om vragen rond de verwijzing naar de klinisch geneticus en eventueel DNA-onderzoek. Voor familieleden die daarover twijfelen zijn er keuzehulpen. De keuze voor wel of geen DNA-onderzoek hoeft op het moment van verwijzing nog niet gemaakt te worden. Tot een bepaald bedrag (de ‘vragengrens’) heeft erfelijkheidsonderzoek geen consequenties voor de verzekerbaarheid van de aanvrager. Boven die grens hoeft dat ook niet het geval te zijn.

Toets uw kennis.

‘Het WONCA-congres is een prachtige manier om flexibel te kunnen deelnemen aan de Europese community van huisartsen, interactie op te zoeken en tegelijkertijd selectief kennis op te halen. Kijk maar opwww.woncaeurope2021.org.’ Dat vertelt Dorien Zwart die samen met Jako Burgers het komende congres organiseert. Zij zijn respectievelijk voorzitter van het organisatie- en het wetenschappelijk comité.

Zorggroepen zijn verantwoordelijk voor de ketenzorg voor astma en COPD. Regionale verschillen in de visie en mogelijkheden van huisartsen, ketenpartners en verzekeraars zorgen ervoor dat de uitwerking per regio verschilt. Deze beschouwing beschrijft de keuzes die een regionale zorggroep heeft gemaakt in het afgelopen decennium.

Een zwelling van de pols heeft een overzichtelijke differentiaaldiagnose, waardoor de diagnose vaak relatief makkelijk te stellen is. Soms corresponderen de symptomen en het klinische beeld echter niet met een van de gebruikelijke diagnoses. Het is dan ook belangrijk om te blijven nadenken en niet vast te houden aan standaardrijtjes.

Bij een acuut ontstaan rood, pijnlijk en gezwollen oor is erysipelas/cellulitis vaak de eerste werkhypothese. Logisch, maar niet altijd juist. In deze casus kwam de patiënte in een tijdspanne van ruim een jaar tot 5 keer toe met een rood ontstoken oor op het spreekuur. De voorgeschreven antibiotica hadden ‘redelijk’ effect, maar het probleem recidiveerde steeds. Totdat een oplettende aios zich eens achter het oor krabde: is hier niet iets anders aan de hand?

Acuut hemorragisch oedeem van de kinderleeftijd (AHOK) is een goedaardige vasculitis. Het is een zeldzaam ziektebeeld, maar wij zagen het de afgelopen maanden 4 keer op de polikliniek Kindergeneeskunde. Ondanks de karakteristieke klinische kenmerken herkennen huisartsen het vaak niet of verwarren ze het met andere (ernstiger) ziektebeelden. AHOK behoeft meestal geen behandeling en is zelflimiterend. Adequate herkenning kan dus (over)-diagnostiek en behandeling of verwijzing helpen voorkomen.