Advies bij een zere knie

PFP is een niet-traumatisch knieprobleem dat voornamelijk voorkomt bij lichamelijk actieve adolescenten. De behandeling volgens de NHG-Standaard omvat advies en voorlichting, rust, soms kortdurende pijnstilling, en fysiotherapie en krachtoefeningen.

In kaart brengen 

Rotterdamse onderzoekers deden een retrospectief cohortonderzoek om het voorkomen en de behandeling van PFP door de huisarts in kaart te brengen. Zij gebruikten hiervoor een database van huisartsendossiers van 43.573 patiënten in de leeftijd van 7 tot 24 jaar. De onderzoekers includeerden, op basis van ICPC-codering en zoektermen in de vrije tekst, 1030 patiënten die tussen 2013 en 2019 een eerste PFP-diagnose kregen. In de dossiers van deze patiënten gingen zij na welke behandeling de huisarts had toegepast.

Lage incidentie 

De gemiddelde incidentie van PFP gedurende de onderzoeksperiode was 3,4 (95%-BI 3,2 tot 3,6) per 1000 persoonsjaren in de leeftijdsgroep van 7 tot 24 jaar. Tweederde hiervan waren meisjes en de piekincidentie lag voor beide geslachten op de leeftijd van 13 jaar.  Een huisarts in een normpraktijk ziet ongeveer 1,4 nieuwe, jonge patiënten met PFP per jaar. 

De meeste patiënten (70,3%) bezochten de huisarts slechts 1 keer. Daarbij was advies geven de meest toegepaste behandeling (75,5%), gevolgd door verwijzing naar de fysiotherapeut (26,6%) en het voorschrijven van pijnstillers (17,5%). 3% werd doorverwezen naar de orthopedisch chirurg. 

Een beperking van het onderzoek is dat de resultaten afhankelijk zijn van de nauwkeurigheid van de rapportage door de huisarts in het dossier.

Aanbeveling 

Dit onderzoek laat zien dat PFP een veelvoorkomende klacht is bij kinderen en adolescenten en dat de huisarts hen vaak behandelt in overeenstemming met de NHG-Standaard. De onderzoekers adviseren de huisarts om patiënten vaker te verwijzen naar een fysiotherapeut voor spierversterkende oefeningen.