Nieuws

Allopurinol niet effectief bij jicht

Gepubliceerd
1 december 2014

Jicht is de meest voorkomende inflammatoire artritis bij mannen ouder dan veertig en postmenopauzale vrouwen. Er wordt aangenomen dat een verhoogd serumurinezuur hier een grote rol in speelt. Allopurinol wordt vaak voorgeschreven om dit serumurinezuur te verlagen. Seth et al. concluderen in hun review dat allopurinol wel het urinezuuur in het bloed verlaagt maar niet de aanvalsfrequentie van jicht.

Recent verscheen er een update van de Cochrane Database over effectiviteit van allopurinol. In totaal werden 11 trials met gezamenlijk 4531 patiënten geanalyseerd. Twee RCT’s vergeleken allopurinol met placebo en hieruit bleek dat allopurinol effectiever was dan placebo in het verlagen van het serumurinezuur: 96% van de behandelde patiënten bereikte de streefwaarde. De aanvalsfrequentie nam echter onvoldoende af, een absolute risicoreductie van 4%. Dat wil zeggen dat bij het behandelen van 100 patiënten er 4 aanvallen worden voorkomen. En dat terwijl 6% van de patiënten moet stoppen met de allopurinol vanwege levertestafwijkingen, diarree of jichtaanvallen binnen 24 uur na het starten van de medicatie.

De auteurs concluderen dat allopurinol niet effectief is om de aanvalsfrequentie te verlagen. Onze NHG-Standaard artritis noemt allopurinol nog als een behandeloptie bij een hoge lijdensdruk van de patiënt en bij meer dan drie jichtaanvallen per jaar. De standaard vermeldt wel dat er weinig overtuigend bewijs is en dat dit voornamelijk is gebaseerd op best practice. Deze Cochrane-review geeft op dit moment een duidelijk advies tegen het voorschrijven van allopurinol om de aanvalsfrequentie van jicht te verlagen.

Seth R, et al. Allopurinol for chronic gout (Review) Cochrane Database of Systematic Reviews 2014, Issue 10. Art. No.: CD006077.

Reacties (5)

Jaap (niet gecontroleerd) 6 november 2017

Jarenlang wisselde ik de ene jichtaanval af met de andere. Net veertig had ik een cadeautje gekregen wat mijnsinziens niet verenigbaar was met een normaal leven. Lopen ging bijna niet meer; zelfs autorijden ( koppeling intrappen) was onmogelijk. Na lang aandringen bij de huisarts ben ik nauwkeurig ingesteld op allopurinol (in mijn geval 300 mg). Na te zijn gestart heb ik nooit (ik herhaal: NOOIT) meer een aanval gehad. Je kunt je voorstellen dat ik ongelooflijk blij met met deze therapie!

Annet Sollie, … (niet gecontroleerd) 4 januari 2015

Beste heer Melief. Deze "journaaltjes" zoals wij dat noemen, zijn altijd samenvattingen van recent gepubliceerde artikelen uit (inter)nationale vakbladen. De redacteur maakt de samenvatting op basis van zo'n artikel, of, in dit geval, een cochrane review. De journaaltjes bevatten dus geen "mening' van een redacteur. De artikelen en cochranes worden door de redactie van H&W zorgvuldig geselecteerd op relevantie voor ons lezerspubliek.

Henk Melief (niet gecontroleerd) 3 januari 2015

Een canard van de heer Jurgen Damen. Dit tekstvak is te klein om de wetenschappelijk discussie te voeren en daarom stel ik 1 vraag . Dit bericht staat op de officiele website van H&W en kan het publiek er dan vanuit gaan dat de auteur daarmee ook namens H&W spreekt (of is dit een onbezonnen actie van een redacteur?)

bert (niet gecontroleerd) 16 december 2014

Allopurinol werkt inderdaad niet aan de frequentie van de aanvallen.
Heb 10-tallen aanvallen per jaar! Ben met Allopurinol gestopt!
Je kan beter naar uw voeding kijken en selecteren wat kan of niet? Of wanneer je wil zondigen met het risico op een aanval!

J. de Kroon (niet gecontroleerd) 10 december 2014

Dat scheelt weer iets bij mijn polyfarmacie patienten. Heerlijk om er nu eens niet een pil bij te hoeven doen maar er af te halen!

Verder lezen