Bloedingsrisico’s van dabigatran

In een retrospectief cohortonderzoek van patiënten met atriumfibrilleren werd nagegaan hoe vaak er bloedingen optraden. Van de deelnemers gebruikten er 1300 dabigatran (Pradaxa®) en ruim 8000 warfarine. De maximale follow-upduur was 14 maanden. Er werd onderscheid gemaakt tussen ernstig en gering bloedverlies.

Van alle dabigatran-gebruikers kreeg 32,7% tijdens de follow-up een bloeding, van wie 9% ernstig. Van de warfarine-gebruikers was dat 26,5%, van wie 5,9% ernstig. Dabigatran-gebruikers hadden daarentegen 0,6% kans op een intracraniële bloeding en warfarine-gebruikers 1,8%. Gastro-intestinale bloedingen en hematurie kwamen bij dabigatran-gebruik significant vaker voor dan bij warfarine-gebruik. Hematurie kwam voor bij 12% van de dabigatran-gebruikers en bij 8,8% van de warfarine-gebruikers. Gastro-intestinale bloedingen bij respectievelijk 17,4% en 10%. Patiënten met een gestoorde nierfunctie hadden een tweemaal grotere kans op een ernstige bloeding als ze dabigatran gebruikten.

Gezien de korte follow-upduur van maximaal 14 maanden kan dit onderzoek geen inzicht geven in de kosten en baten van dabigatran ten opzichte van warfarine. Wel is het duidelijk dat patiënten die dabigatran voorgeschreven krijgen voor non-valvulair atriumfibrilleren een verhoogd risico hebben op (ernstige) bloedingen. Bij patiënten met een gestoorde nierfunctie is in dit opzicht extra voorzichtigheid geboden. Ook patiënten die een verhoogde kans hebben op gastro-intestinale bloedingen en hematurie moeten met zorg voorgelicht worden over het gebruik van dabigatran. Deze patiënten moeten bij de eerste tekenen van bloedverlies een arts waarschuwen. Dabigatran geeft beduidend minder intracraniële bloedingen dan warfarine en dat is hoopgevend. Mogelijk dat dit gegeven in de kosten-batenafweging van dabigatran versus warfarine van doorslaggevende betekenis wordt. De toekomst moet het echter uitwijzen. Tot dan blijft voorzichtigheid geboden.

Bèr Pleumeekers