Gesprek over behandeldoelen bij ongeneeslijke kanker

In een Nederlands gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek participeerden uiteindelijk 114 patiënten ouder dan 60 jaar met een ongeneeslijke vorm van kanker die samen met de behandelend oncoloog een besluit moesten nemen over hun behandeling. In de interventiegroep was er een tussentijds gesprek met de huisarts waarbij de OPT werd gebruikt, de controlegroep kreeg alleen de gebruikelijke zorg. De OPT is een gesprekshulpmiddel waarbij 4 behandeldoelen (pijnvermindering, levensverlenging, behoud van zelfstandigheid en vermindering van overige symptomen) op een analoge schaal worden gescoord (schaal 0-100). De primaire uitkomstmaat was de Decision Self-Efficacy Scale (DSE) die het vertrouwen meet in het vermogen om zelf besluiten te nemen.

De DSE-score verschilde niet tussen de OPT-groep en de controlegroep (p = 0,47). In de OPT-groep bleken de scores op de secundaire uitkomstmaten angst (p < 0,05) en milde vermoeidheidsklachten (58,8%; n = 30 versus 77,2%; n = 44; p = 0,05) wel significant lager dan in de controlegroep.

De belangrijkste beperkingen van het onderzoek waren de lastige inclusie, het hoge uitvalpercentage en de (daardoor) beperkte patiëntaantallen.

Alhoewel het OPT-gesprek bij een deel van de patiënten hielp en een beperkt effect had op angst en vermoeidheid levert het vooralsnog geen bijdrage aan het empoweren van patiënten bij het maken van keuzes bij ongeneeslijke kanker.