Nieuws

Hoe lang duurt oorpijn?

Gepubliceerd
30 april 2014
Luchtweginfecties, waaronder otitis media, zijn de meest voorkomende reden waarvoor kinderen bij de huisarts komen. Meestal gaan de klachten vanzelf over, maar de vraag is natuurlijk: wanneer? Een goed antwoord hierop is belangrijk, want als klachten langer duren dan de dokter aangeeft, is dit vaak een reden om terug te komen en antibiotica te verwachten.
Thompson et al. deden als eersten systematisch literatuuronderzoek om deze vraag te beantwoorden met best evidence en niet op basis van losse onderzoeken of expert opinion. De auteurs concluderen dat met name oorpijn en verkoudheid bij kinderen langer aanhouden dan internationale richtlijnen momenteel aangeven.
In totaal werden 22.182 referenties bekeken in de zoektocht naar geschikte onderzoeken (observationeel onderzoek of de controlegroep van een gerandomiseerde trial). Inclusiecriteria waren: leeftijd &lt 18 jaar en rapportage van het beloop van luchtweginfecties na presentatie in de huisartspraktijk of op de spoedeisende hulp in een welvarend land. In totaal werden 48 onderzoeken geïncludeerd.
Het verschil in duur van de verschillende luchtweginfecties bleek groot. Het gerapporteerde aantal dagen waarna 90% van de kinderen klachtenvrij was, bleek 7-8 dagen voor oorpijn, 2-7 voor keelpijn, 2 dagen voor croup, 21 dagen voor bronchiolitis, 25 dagen voor hoesten en 15 dagen voor verkoudheid. Helaas was het niet mogelijk om subgroepanalyses te doen voor verschillende leeftijden.
Bovenstaande duur van verschillende infecties kan de huisarts houvast bieden bij het informeren van ouders. De gevonden duur van 15 dagen voor verkoudheid (waarvoor geen NHG-Standaard bestaat) komt overeen met de vermelding op thuisarts.nl dat verkoudheid soms een paar weken kan duren. Wat betreft bijvoorbeeld keelpijn en hoesten komt het gevonden beloop goed overeen met de huidige NHG-Standaarden.
Alma van de Pol

Literatuur

  • 1.Thompson M, et al. Duration of symptoms of respiratory tract infections in children: systematic review. BMJ 2013;347:f7027.

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen