Hoe zat het ook alweer met de screening van kwetsbare ouderen?

Huisartsen zien in de dagelijkse praktijk steeds meer kwetsbare ouderen bij wie de kans op een negatieve gebeurtenis groot is. Denk aan achteruitgang in ADL-functioneren, vallen, opname in een ziekenhuis of verpleeghuis of overlijden. Met vroege signalering zou een tijdige interventie die negatieve gebeurtenissen kunnen vertragen of voorkomen. Daarom lijkt het nuttig om oudere patiënten met vragenlijsten te screenen op kwetsbaarheid. In de praktijk heeft dit echter onvoldoende effect. 

Geen standaard vragenlijst 

Kwetsbaarheidsvragenlijsten waarnaar onderzoek is gedaan, blijken negatieve gebeurtenissen niet beter te voorspellen dan de huisarts zelf. Het heeft dan ook geen zin om kwetsbaarheid te scoren met een standaard vragenlijst, zo betogen Linda in het Veld et al. Moeten we ons er dan maar bij neerleggen dat negatieve gezondheidsuitkomsten bij kwetsbare ouderen eigenlijk niet te voorspellen zijn? 

Analyse dossiergegevens 

Mattijs Numans en Niek de Wit zijn het ten dele met haar eens. Screenen met vragenlijsten op kwetsbaarheid is in de beroepsgroep vaak de norm, maar er zijn goede argumenten om dat niet te doen. Juist de ouderen bij wie proactief beleid zinvol is, laten zich niet gemakkelijk met vragenlijsten benaderen, zo betogen Numans en De Wit. Zij zien echter wel een alternatief. Zij menen dat geautomatiseerde analyse van dossiergegevens een veel beter uitgangspunt vormt voor gestructureerd proactief beleid bij ouderen in de huisartsenpraktijk.