Indicatoren vervolgd

Volgens 2 Engelse onderzoekers is het mogelijk om de kwaliteit van Primary Care Organizations (PCO) te meten met een score die is samengesteld uit slechts 7 indicatoren. De NHS heeft 20 indicatoren voor het meten van kwaliteit vastgesteld. In een Delphi-procedure stelden 25 ervaren huisartsen vast welke de belangrijkste waren. Ze kwamen tot overeenstemming over een zevental: de percentages patiënten met een papsmear, generiek voorschrijven, griepvaccinaties, vaccinaties bij kinderen (in de UK een huisartsentaak), voorschrijven van antibiotica en verder de mogelijkheid de huisarts binnen 48 uur te zien en het aantal spoedopnames voor patiënten met chronische ziekten zoals astma en diabetes. Vervolgens berekenden ze de mediaan van elk van deze indicatoren voor alle 302 PCO's in Engeland, en een samengestelde kwaliteitsscore (een score van de PCO beter dan de nationale mediaan leverde 1 punt op). De maximale score was 7, de minimale 0. Theoretisch zou de meerderheid van de PCO's een score tussen de 3 en 4 moeten hebben, en 19 een heel lage score (0 of 1) of een heel hoge (6-7). In werkelijkheid hadden minder PCO's dan verwacht de gemiddelde score, terwijl er 35 een heel lage en 36 een hoge score hadden. Bij de helft van de extremen speelt volgens de onderzoekers dus mogelijk het toeval mee. Het probleem is dat niet duidelijk is welke PCO het echt heel slecht of heel goed doet. Mij lijkt dat een flink bezwaar tegen het gebruik van samengestelde scores (zelfs die op een hoog aggregatieniveau), maar de onderzoekers poetsen dat probleem een beetje weg. Politiek, verzekeraars en inspectie omarmen het gebruik van zogenaamd simpele prestatie-indicatoren. Dit artikel maakt opnieuw duidelijk dat het allemaal toch iets minder simpel is. (JZ)