Nieuws

Meelezen in dossier van de huisarts

Gepubliceerd
4 februari 2013
’s Ochtends op het spreekuur bij de huisarts en ’s avonds nog eens nalezen wat hij heeft opgeschreven. Hoewel patiënten recht hebben op inzage in hun dossier, komt het zelden voor dat zij hier gebruik van maken. Laat staan dat zij elektronisch toegang hebben tot hun dossier. Hoewel dit de transparantie van de zorg en betrokkenheid van patiënten zou vergroten, zijn er genoeg bezwaren te bedenken: meer angst en onrust bij de patiënt, meer vragen aan de arts, langere consulten en grotere tijdsinvestering in registratie.
Amerikaanse onderzoekers bekeken wat hier in de praktijk van waar was. Honderdvijf huisartsen deden mee aan dit onderzoek en 80% van de in totaal 13.564 patiënten bekeek tenminste 1 notitie in hun dossier. Patiënten waren enthousiast: rond de 80% van hen rapporteerde meer gevoel van controle te hebben over hun ziekte en circa 70% zei medicatie beter in te nemen. Slecht 1 tot 8% van de patiënten vertelde dat het lezen van het dossier angst of ongerustheid had opgeroepen. Artsen waren ook te spreken over dit experiment. Minder dan 5% rapporteerde langere consulten door meer vragen van de patiënt. Afhankelijk van de regio was 0 tot 21% van de artsen meer tijd kwijt aan registratie. Bijna alle patiënten wilden na afloop van het onderzoek elektronische toegang tot hun dossier houden, en geen van de artsen wilde hier mee stoppen. Een op de drie patiënten had wel zorgen om het privacy-aspect.
Ook in Nederland lopen projecten waarin patiënten toegang hebben tot hun elektronisch dossier, met name in de tweede lijn. Dit onderzoek laat zien dat dit ook in de huisartsenpraktijk zonder veel bezwaren realiseerbaar is. De onderzoekers laten zich er echter niet over uit hoe zij de privacy van de patiënt gewaarborgd hebben. Zeker in het licht van de huidige discussie omtrent het EPD is dit cruciaal.
Linda Bröker

Literatuur

  • 1.Delbanco T, et al. Inviting patients to read their doctors’ notes: A quasi-experimental study and a look ahead. Ann Intern Med 2012;157:461-70.

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen