Nieuws

Meer tijd voor de patiënt

Gepubliceerd
3 februari 2022
Het NIVEL publiceerde onlangs een onderzoek naar 7 Meer Tijd Voor De Patiënt (MTVDP)-projecten in de huisartsenzorg. Het doel van deze projecten is het realiseren van langere consulten om sneller tot de kern van het (gezondheids)probleem van de patiënt te komen. De eerste ervaringen met deze projecten zijn positief, maar er zijn ook knelpunten.
0 reacties

De opzet van de projecten was divers: van een project in 1 enkele praktijk tot 41 praktijken, met een doorlooptijd van 0,5 tot 5 jaar. In de projecten participeerden naast de praktijk(en) en de zorgverzekeraar vaak ook lokale ziekenhuizen en het sociale domein. De bekostiging kwam doorgaans uit segment 3 (Resultaatbeloning en zorginnovatie), eventueel met bijdragen uit een innovatiebudget.

De projectuitkomsten werden gekoppeld aan doelen op 3 domeinen: de directe patiëntenzorg (meer consulttijd, meer patiënttevredenheid), verwijzingen en voorschrijvingen (meer naar het sociale domein, minder naar de tweede lijn, minder diagnostiek en medicatie) en personeel (minder werkdruk en administratie, meer werkplezier). In de deelnemende praktijken werd tijdens het project meer tijd besteed aan wijkbijeenkomsten, intervisie tussen praktijken, bespreken van verwijzingen en lean werken. De uitkomsten van ieder project werden intern en extern gemonitord, doorgaans vanuit het HIS en de declaratiedatabases. Ook werden patiënten- en medewerkerstevredenheidsonderzoeken uitgezet.  

De auteurs van het Nivel-rapport vatten de successen van de diverse projecten samen: betere regionale samenwerking en continuïteit, breed gedragen doelen, delen van (human) resources, meer aandacht voor de (kwetsbare) patiënt, meer zelfredzaamheid en ontlasten van de huisarts. De barrières waren het gebrek aan goede afspraken en het niet accepteren van of niet kunnen meekomen in de nieuwe werkwijze. 

De auteurs geven ook diverse aanbevelingen voor MTVDP-projecten, zoals starten vanuit een gedeelde visie van alle betrokkenen op kwaliteit van zorg, met duidelijke afspraken over wie welke taak heeft in het proces. Het is ook belangrijk vast te leggen hoe deze tijdsinvestering wordt gewaarborgd en bekostigd. Daarnaast moeten er afspraken worden gemaakt over duidelijke randvoorwaarden, zoals voldoende draagvlak, adequate begeleiding en triage, en het signaleren van tussentijdse knelpunten. Als laatste is duurzame, structurele financiering essentieel, bijvoorbeeld door substitutie uit andere zorgsectoren en bekostiging vanuit segment 1. Keuzevrijheid hierbij is wenselijk: dus bekostiging per consult, een vast bedrag, of een combinatie.

Met MTVDP zetten huisartsen in op positieve gezondheid en op samenwerking. Vooral in de samenwerking met het sociaal domein ligt een uitdaging, maar ook een oplossing omdat hier nog veel winst te behalen valt.

Literatuur

  • Keuper J, et al. Meer tijd voor de patiënt: geleerde lessen voor uitrol en structurele verankering. Een vergelijkend onderzoek naar zeven ‘Meer tijd voor de patiënt’ projecten in de huisartsenzorg. Utrecht: Nivel, 2021.

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen