Publiekscommunicatie

Geschiedenis van de medische publiekscommunicatie. Gewina. Tijdschrift voor de Geschiedenis der Geneeskunde, Natuurwetenschappen, Wiskunde en Techniek. 2002, jaargang 25, nummer 4.

Vrijwel gelijktijdig met het door Brueren in dit tijdschrift besproken boek Medische Publiekcommunicatie. Een panorama. (Huisarts Wet 2003;46:278-9) verscheen eind vorig jaar een themanummer van het tijdschrift Gewina over hetzelfde thema. Het nummer bevat, naast een inleiding van gastredacteur Frans Meijman, bijdragen over de rol van het theatrum anatomicum in de Gouden Eeuw, de patiëntenbeelden die rond 1900 uit reclame voor geneesmiddelen naar voren komen, de tentoonstelling en het congres ‘Arbeid voor Onvolwaardigen’ in 1928 in Amsterdam, de discussie over het bevolkingsonderzoek op tuberculose rond de Tweede Wereldoorlog en de wetenschapsrubriek van Pierre Vinken in Vrij Nederland van 1959 tot 1963. De meeste bijdragen zijn zeer leesbaar en van goed niveau. Bij dit themanummer speelt hetzelfde probleem als Brueren al bij het boek te berde heeft gebracht: het blijft onduidelijk waarom deze stukken zijn gebundeld en een deel van de bijdragen gaat hooguit zijdelings over medische publiekscommunicatie. Zo passeren in de bijdrage over tuberculose voornamelijk opvattingen van medici en politici de revue en blijkt een publiek debat nagenoeg te ontbreken: in de publieksbladen beperkt men zich tot feitelijke verslaglegging. Het stuk leert ons wel het een en ander over de discussies rondom de invoering van het bevolkingsonderzoek op tuberculose, maar slechts weinig over publiekscommunicatie. Blijkens zijn inleiding is Meijman zich ook wel van deze problematiek bewust, daar hij opmerkt dat ‘afbakening van thematiek en prioritering van probleem- en vraagstellingen (zijn) vereist, want de waaier aan onderwerpen en invalshoeken in dit – nog maar summiere – themanummer maakt duidelijk dat de opdoemende onderzoekslijnen gemakkelijk kunnen gaan divergeren.’ Die verdere afbakening is voor hem als hoogleraar medische publieksvoorlichting nog een belangrijke taak.