Geriaters in ziekenhuizen niet altijd effectief

Het Comprehensive Geriatric Assessment (CGA) spoort problemen van een oudere zoveel mogelijk multidisciplinair op, beschrijft en verklaart ze. Met behulp daarvan wordt een gecoördineerd en integraal zorgplan opgesteld. Schotse onderzoekers verrichtten een mooi literatuuronderzoek naar het effect van CGA waarin ze zoveel mogelijk onderzoeksgegevens samenvoegden; ze vonden 22 onderzoeken die het CGA vergeleken met normale zorg. Inzet van het CGA leidde tot een hogere kans dat patiënten na gemiddeld een jaar nog in leven waren en thuis woonden (oddsratio 1,16; 95%-BI 1,05-1,28). Dit positieve effect leek volledig toe te schrijven aan de geriatrische afdelingen (oddsratio 1,22; 95%-BI 1,10-1,35). Voor mobiele geriatrische teams daarentegen werd een negatieve trend gevonden (oddsratio 0,75; 95%-BI 0,55-1,01).

De meeste onderzoeken waren afkomstig uit de Verenigde Staten en zijn dus moeilijk extrapoleerbaar naar de Nederlandse situatie. Het is opvallend dat de inzet van geriatrische expertise op een niet-geriatrische afdeling een negatief effect lijkt te hebben. Feitelijk gebeurt dat laatste vaak in Nederlandse ziekenhuizen waar geriaters en geriatrisch verpleegkundigen in consult worden geroepen. Zonder verdere geriatrisering van het ziekenhuis lijkt dat weinig zinvol. Interessant is de vraag of hetzelfde principe geldt voor de ouderenzorg in de eerste lijn. Ook daar zal de effectiviteit van de ouderenzorg mogelijk alleen verbeteren als het gehele team meer ouderengericht gaat werken. Alleen het maken van een zorgplan zal het verschil dan niet gaan maken. (Henk Schers)