De onderzoekers rekruteerden uit de huisartsen- en kinderartsenpraktijk 107 kinderen met astma die behandeld werden met ICS. Deze kinderen werden vervolgens over 3 groepen verdeeld: behandeling door de huisarts, behandeling door de kinderlongarts of behandeling door een gespecialiseerd verpleegkundige. De follow-up bedroeg 2 jaar. Na deze 2 jaar was er geen verschil tussen de groepen op vrijwel alle uitkomstmaten. Er werd evenveel medicatie gebruikt, de longfunctie was hetzelfde, de mate van symptoomcontrole was hetzelfde en het aantal tussentijdse, ongeplande consulten vanwege astmaklachten was hetzelfde. Alleen het aantal afgesproken controleconsulten verschilde significant: de huisarts liet de kinderen veel minder vaak terugkomen dan de kinderlongarts of verpleegkundige (na 2 jaar had de huisarts 26% van de kinderen in het afgelopen halfjaar gezien tegenover 87% de kinderlongarts en 75% de verpleegkundige). Maar dat leidde dus niet tot slechtere resultaten. Een interessante nevenbevinding. Onderzoek hiernaar zou ook bij andere chronische aandoeningen weleens de moeite waard kunnen zijn! (Henk Schers)
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
