Voetbadje na nagelextractie heeft geen zin

In dit Noorse onderzoek werden 97 patiënten geïncludeerd die een partiële nagelextractie hadden ondergaan, waarbij fenol werd gebruikt bij patiënten met recidieven (17%). Patiënten met een verhoogd infectierisico, bijvoorbeeld door diabetes of perifeer vaatlijden, werden uitgesloten van het onderzoek. Na de nagelextractie randomiseerden de onderzoekers de patiënten in drie verschillende groepen. Groep A kreeg een paraffinegaas gedurende een week, groep B een dagelijks basisch badje (pH 10) en groep C een dagelijks zuur badje (pH 4). Opvallend genoeg waren er in groep A na een week statistisch significant de minste patiënten met klinische infectieverschijnselen zoals roodheid en zwelling (6,7% versus 16,1% in groep B en 12,1% in groep C), maar na twee weken was dit verschil weg. Uiteindelijk had niemand in het onderzoek antibiotica nodig. Behandeling met voetbadjes verminderde de pijn niet, verbeterde de functie niet en verbeterde het ervaren kalmerend effect niet. Ook het wel of niet toepassen van fenol had geen invloed op de resultaten.

Hoewel het een klein onderzoek betreft en de toepasbaarheid voor mensen met een verhoogd infectierisico onbekend is, lijkt het erop dat we voetbadjes niet hoeven aan te raden. Aangezien het voetbadje ook geen kalmerend effect heeft, kan de patiënt zich de moeite besparen.