Nieuws

Waarom écht liever metformine dan sulfonylureumderivaten?

Gepubliceerd
4 februari 2013
Cardiovasculaire incidenten als myocardinfarct en CVA zijn de voornaamste doodsoorzaak bij patiënten met diabetes mellitus. Hoe orale anti­diabetica bijdragen aan het verkleinen van het risico op deze incidenten of overlijden was nog niet geheel duidelijk. De NHG-Standaard kiest bij diabetes mellitus type 2 als initiële orale therapie voor metformine. Voor sulfonylureumderivaten wordt alleen gekozen bij bewezen intolerantie voor metformine of als combinatietherapie met metformine. Is dit terecht?
Een groot Amerikaans retrospectief cohortonderzoek vergeleek in de periode 2001-2008 het effect van respectievelijk sulfonylureumderivaten en metformine als initiële orale monotherapie op het optreden van cardiovasculaire incidenten en overlijden. De groepen sulfonylureumgebruikers (n = 98.665) en metforminegebruikers (n = 155.025) waren door statistische correctie voor de verschillende klinische variabelen goed met elkaar vergelijkbaar. Nadeel was dat het voornamelijk blanke mannen betrof. Exclusiecriteria waren slechte nierfunctie, ernstig medisch lijden en cocaïnegebruik. In de sulfonylureumgroep bleken significant meer patiënten getroffen door cardiovasculaire incidenten of overlijden dan in de metforminegroep (18,2 versus 10,4 patiënten per 1000 patiëntjaren). Er werd geen verschil gevonden tussen de verschillende onderzochte sulfonylureumderivaten.
Al langer is uit onderzoek (United Kingdom Prospective Diabetes Study) bekend dat sulfonylureumderivaten in vergelijking met placebopreparaten of dieet een verhoogd risico geven op cardiovasculaire incidenten, terwijl metformine in vergelijking met placebopreparaten een duidelijke reductie geeft. De reden voor dit verschil is niet duidelijk. Mogelijk dat de negatieve invloed van sulfonylureumderivaten op het lipidespectrum, gewicht en bloeddruk een oorzakelijk rol speelt.
Bovenstaande bevindingen onderstrepen nogmaals de juistheid van de keuze die de NHG-Standaard maakt met betrekking tot het gebruik van sulfonylureumderivaten (alleen in combinatie met metformine). Het zou wel te verkiezen zijn wat meer te benadrukken om bij intolerantie voor metformine de keus voor een sulfonylureumderivaat als alternatieve monotherapie te ontmoedigen.
Johan Schinkelshoek

Literatuur

  • 1.Roumie CL, et al. Comparative effectiveness of sulfonylurea and metformin monotherapy on cardiovascular events in type 2 diabetes mellitus. A cohort study. Ann Intern Med 2012;157:601-10.

Reacties

Er zijn nog geen reacties.

Verder lezen