In Nederland mag directe reclame gelukkig niet. Maar ondanks het feit dat de tv-kijker Schimpie tot een van de meest irritante reclames heeft uitgeroepen, schreven artsen wel degelijk meer Lamisil® voor. In het Mekka van de marktwerking mag direct-to-consumer-advertising wel. De American Medical Association – de KNMG van de VS – wees recent een aantal moties van verschillende afdelingen af om deze vorm van patiëntenvoorlichting, zoals de fabrikanten het noemen, in de ban te doen. Het is voor de farmaceutische industrie zeer voordelig om patiënten te benaderen met informatie over geneesmiddelen. In elke bus in de VS hangt wel ‘patiëntenvoorlichting’ en ook de kranten staan er vol mee. Sinds 1997 bestaat deze mogelijkheid, die door de industrie begrijpelijkerwijs omarmd wordt: voor elke dollar die ze eraan besteden, komen er 2,4 terug. Het bestuur van de AMA ontraadde haar leden in de jaarlijkse vergadering deze moties aan te nemen. Direct-to-consumer-advertising is legaal en het leek het bestuur onwaarschijnlijk dat actie om het in de ban te doen veel zou uithalen. Het bestuur adviseerde om er nog maar eens op te studeren.1 Misschien kunnen Amerikaanse dokters alleen maar vriendjes met de industrie zijn. Volgens een recent commentaar in de JAMA zou 1 op de 10 Amerikaanse artsen een consultancyrelatie hebben met investeringsmaatschappijen in de gezondheidszorg, waaronder de farmaceutische industrie.2 De grote investeringsfirma’s zouden in 2005 contracten hebben met meer dan 75.000 artsen; in 1996 waren het er minder dan 1000. Het uurtarief van die dokters liep uiteen van $ 200 tot $ 1000 dollar per uur. Hoe zou het straks gaan met de financiële relatie van dokters in ons nieuwe zorgstelsel? (JZ)
Literatuur
- 1.↲http://www.ama-assn.org/meetings/public/annual05/refcomeannotateda05.pdf.
- 2.↲Topol EJ, et al. Physicians and the investment industry. JAMA 2005;293:2654-7.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
