Degeneratieve afwijkingen rotatorcuff

Tot nu toe was het onduidelijk of chirurgische dan wel conservatieve behandeling de voorkeur heeft bij patiënten met een letsel van de supra- of infraspinatus pees. Lambers-Heerspink vergeleek chirurgische behandeling met een conservatieve behandeling die bestond uit fysiotherapie, injecties en zo nodig pijnstilling. Er werden in totaal 56 patiënten gerandomiseerd met allen een volledige, degeneratieve scheur van de rotatorcuff. Eén jaar na de behandeling was de functionaliteit van de aangedane schouder in beide groepen gelijk. Slechts bij 26% van de chirurgische patiënten was de ingreep succesvol en trad er geen nieuwe ruptuur op. Wel hadden patiënten die een chirurgische behandeling hadden ondergaan relatief minder pijn en ongemak na een jaar. Deze verschillen waren echter klinisch weinig relevant. Uit literatuuronderzoek bleek dat naarmate patiënten ouder waren, de kans groter werd op het optreden van een recidiefruptuur. Reden waarom geadviseerd wordt om patiënten ouder dan 65 jaar in principe conservatief te behandelen.

Ondanks de beperkingen van een promotieonderzoek in de tweede lijn bevat dit proefschrift ook voor huisartsen bruikbare informatie. Het is een aanvulling op de NHG-Standaard Schouderklachten, die eveneens pleit voor een conservatief beleid. De kleine verschillen wat betreft pijn en functionaliteit tussen een conservatieve behandeling en een chirurgische interventie en de grote kans op een recidief van de scheur na operatie, zeker bij ouderen, rechtvaardigen een conservatief beleid. Dit zijn belangrijke overwegingen om patiënten een chirurgische behandeling voor een rotatorcuffletsel te ontraden, zeker als de patiënt al wat ouder is.

Bèr Pleumeekers