Gebrek aan therapietrouw is een belangrijk probleem bij het voorschrijven van chronische medicatie over een langere periode. Dit geldt ook voor bisfosfonaten, die artsen regelmatig voorschrijven ter preventie van bekken- en wervelfacturen. Een aanzienlijk deel van de patiënten is niet in staat om de aanbevolen duur van vijf jaar vol te maken of houdt zich niet aan de dagelijks aanbevolen dosering.
Onderzoekers volgden retrospectief bijna 1000 patiënten die in het verleden bisfosfonaten kregen voorgeschreven. Therapietrouw werd uitgedrukt in de tijd dat de patiënt het middel voorgeschreven had gekregen. Het gebruik was effectief als de patiënt minimaal 75% van de DDS in die periode gebruikte. Na een jaar werd aan 75% van de patiënten nog bisfosfonaatrecepten uitgeschreven, na drie jaar was dat ongeveer 55% en na vijf jaar 45%. In het eerste jaar werd bij 63% van de patiënten die een recept kregen uitgeschreven 75% of meer van de DDS ingenomen, in het derde jaar was dit 83% en in het vijfde jaar 72%. Als de huisarts in plaats van een specialist het recept voorschreef, was de duur van het gebruik gemiddeld 50% langer en werd het middel bijna driemaal vaker correct volgens voorschrift ingenomen.
Meer dan de helft van de patiënten haalt de in de NHG-Standaard geadviseerde behandelingsduur van vijf jaar niet. En gemiddeld een derde van de gebruikers neemt een te lage dosis in. Therapietrouw bij fractuurpreventie met bisfosfonaten is dus een belangrijk probleem. Het is daarom belangrijk om vooraf met de patiënt te bespreken hoe uitval het best voorkomen kan worden, wanneer de patiënt deze behandeling gedurende vijf jaar wil ondergaan.
Bèr Pleumeekers
Literatuur
- 1.Van der Zwaard B, et al. Adherence and persistence of patients using oral bone sparing drugs in primary care. Fam Pract 2017 Mar 8. Doi:10.1093/fampra/cmw120.
Reacties
Er zijn nog geen reacties.
