Tjeerd de Jongh

Huisartsen zien veel patiënten met artrose van de knie.De aandoening is niet te genezen en de behandeling richt zich op bestrijding van de pijn. Alle richtlijnen adviseren beweging, omdat fysieke activiteit de pijn vermindert en de functie verbetert. Daarnaast is er een scala aan andere behandelmogelijkheden.

Veel vrouwen hebben tijdens de zwangerschap last van bekkengordelpijn. De behandeling daarvan is nog niet zo eenvoudig, er zijn geen sterk aanbevolen behandelingen. De huisarts geeft vooral informatie – bekkenpijn is vrij normaal tijdens de zwangerschap, kan geen kwaad en verdwijnt na de bevalling meestal weer – en adviezen om goed met de pijn om te gaan.

Behandeling van acute diarree bij gezonde mensen is doorgaans overbodig. Het is voldoende voorlichting en advies te geven. Wanneer diarree langer dan tien dagen aanhoudt, is onderzoek naar een causale oorzaak belangrijk. Bij diarree door onbekende oorzaak is het beleid hetzelfde als bij acute diarree. Voor het welbehagen van de patiënt is het belangrijk dat hij voldoende drinkt en eet waar hij zin in heeft. Bij dreigende dehydratie is extra vocht zinvol. Als de diarree erg hinderlijk is, kan loperamide worden geadviseerd.

Er komen geregeld patiënten op het huisartsenspreekuur die last hebben van draaiduizeligheid. In de meeste gevallen is er sprake van benigne paroxismale positieduizeligheid (BPPD), kortdurende aanvallen van draaiduizeligheid bij hoofdbewegingen. Verschillende specifieke manoeuvres en oefeningen, door een arts of de patiënt zelf uitgevoerd, kunnen de klachten verminderen. Het meest effectief bij BPPD is de epleymanoeuvre. Er zijn geen medicijnen die effectief zijn tegen draaiduizeligheid.

Spierpijn ontstaat door metabole myopathie als gevolg van statische of actieve overbelasting van de spieren. Alvorens te behandelen moeten vitamine-D-gebrek, bijwerkingen van medicijnen en systemische aandoeningen als oorzaak worden uitgesloten. Er zijn eigenlijk geen behandelingen die de pijn kunnen opheffen en de winst van de middelen waarvoor enig bewijs bestaat, is gering.

De behandeling van jeuk zonder aanwijsbare oorzaak berust vooral op algemene maatregelen en indifferente lokale therapie. Vochtvasthoudende en koelende middelen zijn het belangrijkst. Medicatie (lokaal of systemisch) kan zinvol zijn bij specifieke oorzaken, maar men moet zeer alert zijn op schadelijke bijeffecten.

Enkeloedeem kan worden onderscheiden in pitting oedeem en non-pitting oedeem. [[literature:CR2:2]] Aan oedeem kan een systemische of lokale oorzaak ten grondslag liggen. Bij (pitting) oedeem aan de onderbenen is meestal sprake van toename van de hydrostatische druk waarbij chronische veneuze insufficiëntie (CVI) gecombineerd met immobiliteit (slechte spierpomp) de meest voorkomende oorzaak is, vooral bij ouderen. [[literature:CR2:2]] , [[literature:CR3:3]] Daarnaast kan een verhoogde permeabiliteit van de capillairen een rol spelen. [[literature:CR3:3]] , [[literature:CR4:4]]

Nekpijn komt veel voor. De huisarts kan dit op verschillende manieren behandelen. Dit artikel zet de behandelmethoden van aspecifieke nekpijn zonder uitstraling op een rijtje. Hieronder vallen ook aan whiplash gerelateerde aandoeningen (WAD), cervicale artrose en discopathie. Bij deze aandoeningen is er weinig verband tussen de afwijkingen op de röntgenfoto of MRI-scan en de klachten.